Osocze bogatopłytkowe / Fibryna

Czym jest osocze bogatopłytkowe (PRP)?
Podanie go ma na celu zwiększenie liczy płytek krwi w określonym środowisku w celu poprawy jakości uszkodzonej tkanki miękkiej dzięki pobudzeniu skóry. PRP to zabieg autologiczny Wykorzystywany zarówno w chirurgii plastycznej i dermatologii, jak i ortopedii i okulistyce, ma bardzo szeroki zakres zastosowań.
Osocze bogatopłytkowe (z ang. PRP) – preparat krwiopochodny, który otrzymuje się z krwi obwodowej pobranej od pacjenta i który zawiera zwiększoną ilość płytek krwi. Zawiera ono liczne czynniki wzrostu, dzięki czemu może stymulować procesy regeneracje i jest
stosowane w terapii regeneracyjnej skóry jak również w przyśpieszeniu procesów gojenia ran.

Wskazania:

  • Odbudowę zniszczonej skóry,
  • Poprawę napięcia skóry i poprawę konturu twarzy,
  • Rozświetlenie i ujednolicenie kolorytu skóry,
  • Poprawę ukrwienia skóry,
  • Wygładzenie i nawilżenie skóry,
  • Regenerację skóry po zabiegach dermatologicznych i chirurgii plastycznej,
  • Zmniejszenie widoczności blizn potrądzikowych i pourazowych,
  • Leczenie przebarwień,
  • Redukcję rozstępów,
  • Profilaktyka łysienia oraz poprawa gęstości i kondycji włosów,
  • Leczenie nadmiernego wypadania włosów u kobiet i mężczyzn,
  • Regenerację skóry i minimalizowanie zmarszczek i bruzd w okolicach czoła, oczu („kurze łapki”), policzków, fałd nosowo-wargowych, szyi, dekoltu, dłoni.

    • Przeciwwskazania:

  • Okres karmienia piersią,
  • Ciąża,
  • Choroby naczyniowe i hematologiczne,
  • Choroby nowotworowe,
  • Przyjmowanie antykoagulantów i leków immunosupresyjnych,
  • Czynna opryszczka,
  • Zmiany ropne skóry,
  • Choroby autoimmunologiczne,
  • Zespół wątrobowo-nerkowy,
  • Nosicielstwo wirusa HIV,
  • Alergia na nukleotydy.


    • Mechanizm działania znieczulenia:
    Produkt zapewnia znieczulenie poprzez uwalnianie środka znieczulającego z kremu do warstw naskórka i skóry właściwej w okolicy skórnych receptorów i zakończeń nerwowych pośredniczących w odczuwaniu bólu. Składniki w Emli: lidokaina i prylokaina są amidowowymi lekami miejscowo znieczulającymi. Obydwa związki powodują stabilizację błon neuronów przez hamowanie przepływu jonów koniecznych do zainicjowania i przewodzenia impulsów nerwowych, co skutkuje miejscowym znieczuleniem okolicy poddanej działaniu leku.
    Produkt powoduje dwufazową odpowiedź naczyniową – początkowe zwężenie naczyń, po którym następuje rozszerzenie.